Ostrowski Sąd po zapoznaniu się z materiałami dowodowymi musiał powziąć przekonanie, że podejrzani muszą trafić do aresztu, ponieważ spełnili jeden z poniższych punktów. Wobec jednego zastosowano możliwość wpłacenia kaucji wynoszącej aż 5 milionów złotych!
Powracamy do tematu osób podejrzanych o wyłudzenie kilkunastu milionów złotych z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w ramach dotacji obszarowych. Trafi tam dwóch głównych podejrzanych, ale jeden z nich – 37-letni Marcin K. będzie mógł opuścić areszt jeśli w ciągu 7 dni wpłaci pięć milionów złotych. Sąd Andrzejowi J. nie dał takiej możliwości. Prokurator zarzuca Marcinowi K. 150 zarzutów, a Andrzejowi J. 106 czynów.
Na ten moment prokuratorzy zebrali dowody na winę siedmiu osób. Piątka podejrzanych ma dozór policji, zakaz opuszczania kraju i konieczność wpłacenia od 50 do 100 tysięcy poręczenia.
Prokuratorzy przeanalizowali dowody, które sięgają okresu trwającego 9 lat. Grupę stanowiły osoby w wieku od 32 do 69 lat, a niektórzy z nich byli związani ze środowiskiem sportowym (piłka ręczna). Niewykluczone są dalsze zatrzymania.
Tymczasowy areszt stosuje się gdy:
1) zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się oskarżonego, zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu
2) zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne.
3) “jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania może być uzasadniona grożącą oskarżonemu surową karą
4) zachodzi potrzeba stosowania tzw. “aresztu prewencyjnego” – można go zastosować wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, a zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził.